Definify.com

Definition 2024


ranca

ranca

See also: rancá and rança

Esperanto

Adjective

ranca (accusative singular rancan, plural rancaj, accusative plural rancajn)

  1. rancid
    • 1970, Beaucaire, Louis, “Averto”, in Kruko kaj Baniko el Bervalo, ISBN 9788787089005, OL 25327324M:
      Pruduloj, hipokrituloj, fariseoj, bigotoj, akvotrinkantoj, ĉastafektuloj, senseksuloj, fridpisuloj, abstinemuloj, malabsintemuloj, flavmienaj virtuloj, rancaj gevirguloj, vi verŝajne malatente legis la titolon de tiu ĉi anekdotaro. La libro ne estas por vi!
      Prudes, hypocrites, Pharisees, bigots, water drinkers, people who affect chastity, the sexless, people with cold piss, people who like to abstain, people who dislike absinthe, yellow-faced virtuous people, rancid virgins, you apparently inattentively read the title of this collection of anecdotes. The book is not for you!

Spanish

Verb

ranca

  1. Informal second-person singular () affirmative imperative form of rancar.
  2. Formal second-person singular (usted) present indicative form of rancar.
  3. Third-person singular (él, ella, also used with usted?) present indicative form of rancar.