Definify.com
Definition 2025
rationalis
rationalis
Latin
Adjective
ratiōnālis m, f (neuter ratiōnāle); third declension
- accounts (attributive)
- rational, reasonable, of or possessing reason
- that has a ratio
- syllogistic
Inflection
Third declension.
| Number | Singular | Plural | |||
|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masc./Fem. | Neuter | Masc./Fem. | Neuter | |
| nominative | ratiōnālis | ratiōnāle | ratiōnālēs | ratiōnālia | |
| genitive | ratiōnālis | ratiōnālium | |||
| dative | ratiōnālī | ratiōnālibus | |||
| accusative | ratiōnālem | ratiōnāle | ratiōnālēs | ratiōnālia | |
| ablative | ratiōnālī | ratiōnālibus | |||
| vocative | ratiōnālis | ratiōnāle | ratiōnālēs | ratiōnālia | |
Descendants
References
- rationalis in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- RATIONALIS in Charles du Fresne du Cange’s Glossarium Mediæ et Infimæ Latinitatis (augmented edition, 1883–1887)
- Félix Gaffiot (1934), “rationalis”, in Dictionnaire Illustré Latin-Français, Paris: Hachette.