Definify.com
Definition 2025
recubatus
recubatus
Latin
Participle
recubātus m (feminine recubāta, neuter recubātum); first/second declension
- This term needs a translation to English. Please help out and add a translation, then remove the text
{{rfdef}}.
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| nominative | recubātus | recubāta | recubātum | recubātī | recubātae | recubāta | |
| genitive | recubātī | recubātae | recubātī | recubātōrum | recubātārum | recubātōrum | |
| dative | recubātō | recubātō | recubātīs | ||||
| accusative | recubātum | recubātam | recubātum | recubātōs | recubātās | recubāta | |
| ablative | recubātō | recubātā | recubātō | recubātīs | |||
| vocative | recubāte | recubāta | recubātum | recubātī | recubātae | recubāta | |