Definify.com
Definition 2025
recurvatus
recurvatus
Latin
Participle
recurvātus m (feminine recurvāta, neuter recurvātum); first/second declension
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| nominative | recurvātus | recurvāta | recurvātum | recurvātī | recurvātae | recurvāta | |
| genitive | recurvātī | recurvātae | recurvātī | recurvātōrum | recurvātārum | recurvātōrum | |
| dative | recurvātō | recurvātō | recurvātīs | ||||
| accusative | recurvātum | recurvātam | recurvātum | recurvātōs | recurvātās | recurvāta | |
| ablative | recurvātō | recurvātā | recurvātō | recurvātīs | |||
| vocative | recurvāte | recurvāta | recurvātum | recurvātī | recurvātae | recurvāta | |