Definify.com
Definition 2025
regnandus
regnandus
Latin
Participle
rēgnandus m (feminine rēgnanda, neuter rēgnandum); first/second declension
- that is to reign
 
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| nominative | rēgnandus | rēgnanda | rēgnandum | rēgnandī | rēgnandae | rēgnanda | |
| genitive | rēgnandī | rēgnandae | rēgnandī | rēgnandōrum | rēgnandārum | rēgnandōrum | |
| dative | rēgnandō | rēgnandō | rēgnandīs | ||||
| accusative | rēgnandum | rēgnandam | rēgnandum | rēgnandōs | rēgnandās | rēgnanda | |
| ablative | rēgnandō | rēgnandā | rēgnandō | rēgnandīs | |||
| vocative | rēgnande | rēgnanda | rēgnandum | rēgnandī | rēgnandae | rēgnanda | |