Definify.com
Definition 2024
rehine
rehine
Turkish
Noun
rehine
- hostage
- rehine kurtarıldı - the hostage has been saved
Declension
declension of rehine
possessive forms of rehine
| benim (my) | singular (tekil) | plural (çoğul) |
|---|---|---|
| nominative (yalın) | rehinem | rehinelerim |
| definite accusative (belirtme) | rehinemi | rehinelerimi |
| dative (yönelme) | rehineme | rehinelerime |
| locative (bulunma) | rehinemde | rehinelerimde |
| ablative (çıkma) | rehinemden | rehinelerimden |
| genitive (tamlayan) | rehinemin | rehinelerimin |
| senin (your) | singular (tekil) | plural (çoğul) |
| nominative (yalın) | rehinen | rehinelerin |
| definite accusative (belirtme) | rehineni | rehinelerini |
| dative (yönelme) | rehinene | rehinelerine |
| locative (bulunma) | rehinende | rehinelerinde |
| ablative (çıkma) | rehinenden | rehinelerinden |
| genitive (tamlayan) | rehinenin | rehinelerinin |
| onun (her/his/its) | singular (tekil) | plural (çoğul) |
| nominative (yalın) | rehinesi | rehineleri |
| definite accusative (belirtme) | rehinesini | rehinelerini |
| dative (yönelme) | rehinesine | rehinelerine |
| locative (bulunma) | rehinesinde | rehinelerinde |
| ablative (çıkma) | rehinesinden | rehinelerinden |
| genitive (tamlayan) | rehinesinin | rehinelerinin |
| bizim (our) | singular (tekil) | plural (çoğul) |
| nominative (yalın) | rehinemiz | rehinelerimiz |
| definite accusative (belirtme) | rehinemizi | rehinelerimizi |
| dative (yönelme) | rehinemize | rehinelerimize |
| locative (bulunma) | rehinemizde | rehinelerimizde |
| ablative (çıkma) | rehinemizden | rehinelerimizden |
| genitive (tamlayan) | rehinemizin | rehinelerimizin |
| sizin (your) | singular (tekil) | plural (çoğul) |
| nominative (yalın) | rehineniz | rehineleriniz |
| definite accusative (belirtme) | rehinenizi | rehinelerinizi |
| dative (yönelme) | rehinenize | rehinelerinize |
| locative (bulunma) | rehinenizde | rehinelerinizde |
| ablative (çıkma) | rehinenizden | rehinelerinizden |
| genitive (tamlayan) | rehinenizin | rehinelerinizin |
| onların (their) | singular (tekil) | plural (çoğul) |
| nominative (yalın) | rehineleri | rehineleri |
| definite accusative (belirtme) | rehinelerini | rehinelerini |
| dative (yönelme) | rehinelerine | rehinelerine |
| locative (bulunma) | rehinelerinde | rehinelerinde |
| ablative (çıkma) | rehinelerinden | rehinelerinden |
| genitive (tamlayan) | rehinelerinin | rehinelerinin |
predicative forms of rehine
| simple present | singular | plural |
|---|---|---|
| ben (I am) | rehineyim | rehinelerim* |
| sen (you are) | rehinesin | rehinelersin* |
| o (he/she/it is) | rehine / rehinedir | rehineler* / rehinelerdir* |
| biz (we are) | rehineyiz | rehineleriz |
| siz (you are) | rehinesiniz | rehinelersiniz |
| onlar (they are) | rehineler | rehinelerdir |
| simple past | singular | plural |
| ben (I was) | rehineydim | rehinelerdim* |
| sen (you were) | rehineydin | rehinelerdin* |
| o (he/she/it was) | rehineydi | rehinelerdi* |
| biz (we were) | rehineydik | rehinelerdik |
| siz (you were) | rehineydiniz | rehinelerdiniz |
| onlar (they were) | rehineydiler | rehinelerdi |
| indirect / unwitnessed past | singular | plural |
| ben (I was) | rehineymişim | rehinelermişim* |
| sen (you were) | rehineymişsin | rehinelermişsin* |
| o (he/she/it was) | rehineymiş | rehinelermiş* |
| biz (we were) | rehineymişiz | rehinelermişiz |
| siz (you were) | rehineymişsiniz | rehinelermişsiniz |
| onlar (they were) | rehineymişler | rehinelermiş |
| *Not used, but perhaps rarely - chiefly grammatical formations.
Note: Plural forms are not used with adjectives. | ||