Definify.com
Definition 2025
rementus
rementus
Latin
Participle
rementus m (feminine rementa, neuter rementum); first/second declension
- This term needs a translation to English. Please help out and add a translation, then remove the text
{{rfdef}}.
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| nominative | rementus | rementa | rementum | rementī | rementae | rementa | |
| genitive | rementī | rementae | rementī | rementōrum | rementārum | rementōrum | |
| dative | rementō | rementō | rementīs | ||||
| accusative | rementum | rementam | rementum | rementōs | rementās | rementa | |
| ablative | rementō | rementā | rementō | rementīs | |||
| vocative | remente | rementa | rementum | rementī | rementae | rementa | |
References
- REMENTUS in Charles du Fresne du Cange’s Glossarium Mediæ et Infimæ Latinitatis (augmented edition, 1883–1887)