Definify.com
Definition 2025
remigans
remigans
Latin
Participle
rēmigāns m, f, n (genitive rēmigantis); third declension
Inflection
Third declension.
| Number | Singular | Plural | |||
|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masc./Fem. | Neuter | Masc./Fem. | Neuter | |
| nominative | rēmigāns | rēmigantēs | rēmigantia | ||
| genitive | rēmigantis | rēmigantium | |||
| dative | rēmigantī | rēmigantibus | |||
| accusative | rēmigantem | rēmigāns | rēmigantēs | rēmigantia | |
| ablative | rēmigante, rēmigantī1 | rēmigantibus | |||
| vocative | rēmigāns | rēmigantēs | rēmigantia | ||
1When used purely as an adjective.