Definify.com
Definition 2025
remigaturus
remigaturus
Latin
Participle
rēmigātūrus m (feminine rēmigātūra, neuter rēmigātūrum); first/second declension
- about to row
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| nominative | rēmigātūrus | rēmigātūra | rēmigātūrum | rēmigātūrī | rēmigātūrae | rēmigātūra | |
| genitive | rēmigātūrī | rēmigātūrae | rēmigātūrī | rēmigātūrōrum | rēmigātūrārum | rēmigātūrōrum | |
| dative | rēmigātūrō | rēmigātūrō | rēmigātūrīs | ||||
| accusative | rēmigātūrum | rēmigātūram | rēmigātūrum | rēmigātūrōs | rēmigātūrās | rēmigātūra | |
| ablative | rēmigātūrō | rēmigātūrā | rēmigātūrō | rēmigātūrīs | |||
| vocative | rēmigātūre | rēmigātūra | rēmigātūrum | rēmigātūrī | rēmigātūrae | rēmigātūra | |