Definify.com
Definition 2025
remittens
remittens
Latin
Participle
remittēns m, f, n (genitive remittentis); third declension
Inflection
Third declension.
| Number | Singular | Plural | |||
|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masc./Fem. | Neuter | Masc./Fem. | Neuter | |
| nominative | remittēns | remittentēs | remittentia | ||
| genitive | remittentis | remittentium | |||
| dative | remittentī | remittentibus | |||
| accusative | remittentem | remittēns | remittentēs | remittentia | |
| ablative | remittentī | remittentibus | |||
| vocative | remittēns | remittentēs | remittentia | ||
Descendants
- English: remittent