Definify.com
Definition 2025
renki
renki
Finnish
Noun
renki
- (dated) farmhand
Declension
Inflection of renki (Kotus type 5/risti, nk-ng gradation) | |||
---|---|---|---|
nominative | renki | rengit | |
genitive | rengin | renkien | |
partitive | renkiä | renkejä | |
illative | renkiin | renkeihin | |
singular | plural | ||
nominative | renki | rengit | |
accusative | nom. | renki | rengit |
gen. | rengin | ||
genitive | rengin | renkien | |
partitive | renkiä | renkejä | |
inessive | rengissä | rengeissä | |
elative | rengistä | rengeistä | |
illative | renkiin | renkeihin | |
adessive | rengillä | rengeillä | |
ablative | rengiltä | rengeiltä | |
allative | rengille | rengeille | |
essive | renkinä | renkeinä | |
translative | rengiksi | rengeiksi | |
instructive | — | rengein | |
abessive | rengittä | rengeittä | |
comitative | — | renkeineen |
Synonyms
Anagrams
References
- Häkkinen, Kaisa (2013). Nykysuomen etymologinen sanakirja. Helsinki: Sanoma Pro OY. ISBN 978-952-63-1686-4.