Definify.com
Definition 2025
renovatus
renovatus
Latin
Participle
renovātus m (feminine renovāta, neuter renovātum); first/second declension
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| nominative | renovātus | renovāta | renovātum | renovātī | renovātae | renovāta | |
| genitive | renovātī | renovātae | renovātī | renovātōrum | renovātārum | renovātōrum | |
| dative | renovātō | renovātō | renovātīs | ||||
| accusative | renovātum | renovātam | renovātum | renovātōs | renovātās | renovāta | |
| ablative | renovātō | renovātā | renovātō | renovātīs | |||
| vocative | renovāte | renovāta | renovātum | renovātī | renovātae | renovāta | |
References
- Félix Gaffiot (1934), “renovatus”, in Dictionnaire Illustré Latin-Français, Paris: Hachette.
- Meissner, Carl; Auden, Henry William (1894) Latin Phrase-Book, London: Macmillan and Co.
- compound interest: fenus renovatum
- compound interest: fenus renovatum