Definify.com
Definition 2025
reprobatus
reprobatus
Latin
Participle
reprobātus m (feminine reprobāta, neuter reprobātum); first/second declension
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| nominative | reprobātus | reprobāta | reprobātum | reprobātī | reprobātae | reprobāta | |
| genitive | reprobātī | reprobātae | reprobātī | reprobātōrum | reprobātārum | reprobātōrum | |
| dative | reprobātō | reprobātō | reprobātīs | ||||
| accusative | reprobātum | reprobātam | reprobātum | reprobātōs | reprobātās | reprobāta | |
| ablative | reprobātō | reprobātā | reprobātō | reprobātīs | |||
| vocative | reprobāte | reprobāta | reprobātum | reprobātī | reprobātae | reprobāta | |