Definify.com
Definition 2025
repulsurus
repulsurus
Latin
Participle
repulsūrus m (feminine repulsūra, neuter repulsūrum); first/second declension
- about to repel
Inflection
First/second declension.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
nominative | repulsūrus | repulsūra | repulsūrum | repulsūrī | repulsūrae | repulsūra | |
genitive | repulsūrī | repulsūrae | repulsūrī | repulsūrōrum | repulsūrārum | repulsūrōrum | |
dative | repulsūrō | repulsūrō | repulsūrīs | ||||
accusative | repulsūrum | repulsūram | repulsūrum | repulsūrōs | repulsūrās | repulsūra | |
ablative | repulsūrō | repulsūrā | repulsūrō | repulsūrīs | |||
vocative | repulsūre | repulsūra | repulsūrum | repulsūrī | repulsūrae | repulsūra |