Definify.com
Definition 2025
resuscitatus
resuscitatus
Latin
Participle
resuscitātus m (feminine resuscitāta, neuter resuscitātum); first/second declension
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| nominative | resuscitātus | resuscitāta | resuscitātum | resuscitātī | resuscitātae | resuscitāta | |
| genitive | resuscitātī | resuscitātae | resuscitātī | resuscitātōrum | resuscitātārum | resuscitātōrum | |
| dative | resuscitātō | resuscitātō | resuscitātīs | ||||
| accusative | resuscitātum | resuscitātam | resuscitātum | resuscitātōs | resuscitātās | resuscitāta | |
| ablative | resuscitātō | resuscitātā | resuscitātō | resuscitātīs | |||
| vocative | resuscitāte | resuscitāta | resuscitātum | resuscitātī | resuscitātae | resuscitāta | |