Definify.com
Definition 2025
riehakka
riehakka
Finnish
Adjective
riehakka (comparative riehakampi, superlative riehakin or riehakoin)
- Alternative form of riehakas
Declension
| Inflection of riehakka (Kotus type 14/solakka, kk-k gradation) | |||
|---|---|---|---|
| nominative | riehakka | riehakat | |
| genitive | riehakan | riehakoiden riehakoitten riehakkojen |
|
| partitive | riehakkaa | riehakoita riehakkoja |
|
| illative | riehakkaan | riehakoihin riehakkoihin |
|
| singular | plural | ||
| nominative | riehakka | riehakat | |
| accusative | nom. | riehakka | riehakat |
| gen. | riehakan | ||
| genitive | riehakan | riehakoiden riehakoitten riehakkojen riehakkainrare |
|
| partitive | riehakkaa | riehakoita riehakkoja |
|
| inessive | riehakassa | riehakoissa | |
| elative | riehakasta | riehakoista | |
| illative | riehakkaan | riehakoihin riehakkoihin |
|
| adessive | riehakalla | riehakoilla | |
| ablative | riehakalta | riehakoilta | |
| allative | riehakalle | riehakoille | |
| essive | riehakkana | riehakkoina | |
| translative | riehakaksi | riehakoiksi | |
| instructive | — | riehakoin | |
| abessive | riehakatta | riehakoitta | |
| comitative | — | riehakkoine | |