Definify.com
Definition 2025
rinnan
rinnan
Old English
Alternative forms
Verb
rinnan
- To run
Conjugation
Conjugation of rinnan (strong class 3)
| infinitive | rinnan | tō rinnanne |
|---|---|---|
| indicative | present | past |
| 1st-person singular | rinne | rann |
| 2nd-person singular | rinnest | runne |
| 3rd-person singular | rinneþ | rann |
| plural | rinnaþ | runnon |
| subjunctive | present | past |
| singular | rinne | runne |
| plural | rinnen | runnen |
| imperative | ||
| singular | rinn | |
| plural | rinnaþ | |
| participle | present | past |
| rinnende | (ġe)runnen | |
Old Saxon
Etymology
From Proto-Germanic *rinnaną.
Verb
rinnan
- to run
Conjugation
Conjugation of rinnan (strong class 3)
| infinitive | rinnan | |
|---|---|---|
| indicative | present | past |
| 1st person singular | rinnu | ran |
| 2nd person singular | rinnis | runni |
| 3rd person singular | rinnid | ran |
| plural | rinnad | runnun |
| subjunctive | present | past |
| 1st person singular | rinne | runni |
| 2nd person singular | rinnes | runnis |
| 3rd person singular | rinne | runni |
| plural | rinnen | runnin |
| imperative | present | |
| singular | rin | |
| plural | rinnad | |
| participle | present | past |
| rinnandi | girunnan, runnan | |