Definify.com
Definition 2025
ripustin
ripustin
Finnish
Noun
ripustin
- A hanger (that by which a thing is suspended)
 
Declension
| Inflection of ripustin (Kotus type 33/kytkin, no gradation) | |||
|---|---|---|---|
| nominative | ripustin | ripustimet | |
| genitive | ripustimen |  ripustimien ripustinten  | 
|
| partitive | ripustinta | ripustimia | |
| illative | ripustimeen | ripustimiin | |
| singular | plural | ||
| nominative | ripustin | ripustimet | |
| accusative | nom. | ripustin | ripustimet | 
| gen. | ripustimen | ||
| genitive | ripustimen |  ripustimien ripustinten  | 
|
| partitive | ripustinta | ripustimia | |
| inessive | ripustimessa | ripustimissa | |
| elative | ripustimesta | ripustimista | |
| illative | ripustimeen | ripustimiin | |
| adessive | ripustimella | ripustimilla | |
| ablative | ripustimelta | ripustimilta | |
| allative | ripustimelle | ripustimille | |
| essive | ripustimena | ripustimina | |
| translative | ripustimeksi | ripustimiksi | |
| instructive | — | ripustimin | |
| abessive | ripustimetta | ripustimitta | |
| comitative | — | ripustimineen | |
Derived terms
Verb
ripustin
- First-person singular indicative past form of ripustaa.