Definify.com
Definition 2025
ritari
ritari
Finnish
(index ri)
Noun
ritari
- knight (warrior of the Middle Ages)
- knight (person on whom a knighthood has been conferred by a monarch)
- (in Finland) knight (member of any of the three official honorary orders of Finland)
Declension
| Inflection of ritari (Kotus type 6/paperi, no gradation) | |||
|---|---|---|---|
| nominative | ritari | ritarit | |
| genitive | ritarin | ritarien ritareiden ritareitten |
|
| partitive | ritaria | ritareita ritareja |
|
| illative | ritariin | ritareihin | |
| singular | plural | ||
| nominative | ritari | ritarit | |
| accusative | nom. | ritari | ritarit |
| gen. | ritarin | ||
| genitive | ritarin | ritarien ritareiden ritareitten |
|
| partitive | ritaria | ritareita ritareja |
|
| inessive | ritarissa | ritareissa | |
| elative | ritarista | ritareista | |
| illative | ritariin | ritareihin | |
| adessive | ritarilla | ritareilla | |
| ablative | ritarilta | ritareilta | |
| allative | ritarille | ritareille | |
| essive | ritarina | ritareina | |
| translative | ritariksi | ritareiksi | |
| instructive | — | ritarein | |
| abessive | ritaritta | ritareitta | |
| comitative | — | ritareineen | |
Derived terms
|
|
|
|
Icelandic
Etymology
From rita (“to write”) + -ari (“-er, suffix used to create agent nouns from verbs”).
Noun
ritari m (genitive singular ritara, nominative plural ritarar)
Synonyms
- (clerk): skrifstofumaður m