Definify.com

Definition 2025

rondscharrelen

to nose about, to snoop
Er zaten ratten daar beneden. We konden ze horen rondscharrelen.
There were rats down there. We could hear them sneaking around.
to wander about

Inflection of rondscharrelen (weak, separable)
infinitive	rondscharrelen
past singular	scharrelde rond
past participle	rondgescharreld
infinitive	rondscharrelen
gerund	rondscharrelen n
verbal noun	—
	main clause		subordinate clause
	present tense	past tense	present tense	past tense
1st person singular	scharrel rond	scharrelde rond	rondscharrel	rondscharrelde
2nd person sing. (jij)	scharrelt rond	scharrelde rond	rondscharrelt	rondscharrelde
2nd person sing. (u)	scharrelt rond	scharrelde rond	rondscharrelt	rondscharrelde
2nd person sing. (gij)	scharrelt rond	scharrelde rond	rondscharrelt	rondscharrelde
3rd person singular	scharrelt rond	scharrelde rond	rondscharrelt	rondscharrelde
plural	scharrelen rond	scharrelden rond	rondscharrelen	rondscharrelden

subjunctive sing.¹	scharrele rond	scharrelde rond	rondscharrele	rondscharrelde
subjunctive plur.¹	scharrelen rond	scharrelden rond	rondscharrelen	rondscharrelden

imperative sing.	scharrel rond
imperative plur.¹	scharrelt rond

participles	rondscharrelend	rondgescharreld
¹⁾ Archaic.