Esperanto

Verb

ronroni ‎(present ronronas, past ronronis, future ronronos, conditional ronronus, volitive ronronu)

1. (intransitive) to purr.
   • 2002, Valdemar Vinar, La skandalo pro Jozefo:

     Sed — ke mi estu justa — unu estaĵo tamen ŝatis min: mia granda longhara nigra virkato, kiu ofte venadis por kuŝripozi sur miaj genuoj; mi karesis ĝin kaj ĝi kontente, obtuze ronronis ĝuante varmon de mia korpo.

     But, to be fair, there was one creature who liked me anyway: my big, long-haired, black male cat, who would often come to lie resting on my knees; I would pet him and he would contentedly, obtusely purr, enjoying my body heat.

Conjugation

Conjugation of ronroni present past future singular plural singular plural singular plural tense ronronas ronronis ronronos active participle ronronanta ronronantaj ronroninta ronronintaj ronrononta ronronontaj acc. ronronantan ronronantajn ronronintan ronronintajn ronronontan ronronontajn nominal active participle ronronanto ronronantoj ronroninto ronronintoj ronrononto ronronontoj acc. ronronanton ronronantojn ronroninton ronronintojn ronrononton ronronontojn adverbial active participle ronronante ronroninte ronrononte infinitive ronroni imperative ronronu conditional ronronus

See also

• miaŭi