Definify.com
Definition 2024
rubriceren
rubriceren
Dutch
Verb
rubriceren
Inflection
| Inflection of rubriceren (weak) | ||||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | rubriceren | |||
| past singular | rubriceerde | |||
| past participle | gerubriceerd | |||
| infinitive | rubriceren | |||
| gerund | rubriceren n | |||
| verbal noun | — | |||
| present tense | past tense | |||
| 1st person singular | rubriceer | rubriceerde | ||
| 2nd person sing. (jij) | rubriceert | rubriceerde | ||
| 2nd person sing. (u) | rubriceert | rubriceerde | ||
| 2nd person sing. (gij) | rubriceert | rubriceerde | ||
| 3rd person singular | rubriceert | rubriceerde | ||
| plural | rubriceren | rubriceerden | ||
| subjunctive sing.1 | rubricere | rubriceerde | ||
| subjunctive plur.1 | rubriceren | rubriceerden | ||
| imperative sing. | rubriceer | |||
| imperative plur.1 | rubriceert | |||
| participles | rubricerend | gerubriceerd | ||
| 1) Archaic. | ||||