Definify.com
Definition 2024
rugla
rugla
Icelandic
Verb
rugla (weak verb, third-person singular past indicative ruglaði, supine ruglað)
- (transitive, takes the accusative) to confuse, to confound
- (intransitive) to talk nonsense
- (transitive, takes the dative) to mix up, to confuse, to jumble
Conjugation
rugla — active voice (germynd)
infinitive (nafnháttur) |
að rugla | ||||
---|---|---|---|---|---|
supine (sagnbót) |
ruglað | ||||
present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
ruglandi | ||||
indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) |
||||
present (nútíð) |
ég rugla | við ruglum | present (nútíð) |
ég rugli | við ruglum |
þú ruglar | þið ruglið | þú ruglir | þið ruglið | ||
hann, hún, það ruglar | þeir, þær, þau rugla | hann, hún, það rugli | þeir, þær, þau rugli | ||
past (þátíð) |
ég ruglaði | við rugluðum | past (þátíð) |
ég ruglaði | við rugluðum |
þú ruglaðir | þið rugluðuð | þú ruglaðir | þið rugluðuð | ||
hann, hún, það ruglaði | þeir, þær, þau rugluðu | hann, hún, það ruglaði | þeir, þær, þau rugluðu | ||
imperative (boðháttur) |
rugla (þú) | ruglið (þið) | |||
Forms with appended personal pronoun | |||||
ruglaðu | rugliði * | ||||
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. |
ruglast — mediopassive voice (miðmynd)
infinitive (nafnháttur) |
að ruglast | ||||
---|---|---|---|---|---|
supine (sagnbót) |
ruglast | ||||
present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
ruglandist ** ** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses |
||||
indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) |
||||
present (nútíð) |
ég ruglast | við ruglumst | present (nútíð) |
ég ruglist | við ruglumst |
þú ruglast | þið ruglist | þú ruglist | þið ruglist | ||
hann, hún, það ruglast | þeir, þær, þau ruglast | hann, hún, það ruglist | þeir, þær, þau ruglist | ||
past (þátíð) |
ég ruglaðist | við rugluðumst | past (þátíð) |
ég ruglaðist | við rugluðumst |
þú ruglaðist | þið rugluðust | þú ruglaðist | þið rugluðust | ||
hann, hún, það ruglaðist | þeir, þær, þau rugluðust | hann, hún, það ruglaðist | þeir, þær, þau rugluðust | ||
imperative (boðháttur) |
ruglast (þú) | ruglist (þið) | |||
Forms with appended personal pronoun | |||||
ruglastu | ruglisti * | ||||
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. |
ruglaður — past participle (lýsingarháttur þátíðar)
strong declension (sterk beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
||
nominative (nefnifall) |
ruglaður | rugluð | ruglað | ruglaðir | ruglaðar | rugluð | |
accusative (þolfall) |
ruglaðan | ruglaða | ruglað | ruglaða | ruglaðar | rugluð | |
dative (þágufall) |
rugluðum | ruglaðri | rugluðu | rugluðum | rugluðum | rugluðum | |
genitive (eignarfall) |
ruglaðs | ruglaðrar | ruglaðs | ruglaðra | ruglaðra | ruglaðra | |
weak declension (veik beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
||
nominative (nefnifall) |
ruglaði | ruglaða | ruglaða | rugluðu | rugluðu | rugluðu | |
accusative (þolfall) |
ruglaða | rugluðu | ruglaða | rugluðu | rugluðu | rugluðu | |
dative (þágufall) |
ruglaða | rugluðu | ruglaða | rugluðu | rugluðu | rugluðu | |
genitive (eignarfall) |
ruglaða | rugluðu | ruglaða | rugluðu | rugluðu | rugluðu |
Derived terms
- ruglast