Definify.com
Definition 2025
rusticulus
rusticulus
Latin
Adjective
rusticulus m (feminine rusticula, neuter rusticulum); first/second declension
- somewhat rustic
- countrified
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| nominative | rusticulus | rusticula | rusticulum | rusticulī | rusticulae | rusticula | |
| genitive | rusticulī | rusticulae | rusticulī | rusticulōrum | rusticulārum | rusticulōrum | |
| dative | rusticulō | rusticulō | rusticulīs | ||||
| accusative | rusticulum | rusticulam | rusticulum | rusticulōs | rusticulās | rusticula | |
| ablative | rusticulō | rusticulā | rusticulō | rusticulīs | |||
| vocative | rusticule | rusticula | rusticulum | rusticulī | rusticulae | rusticula | |
Related terms
References
- rusticulus in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- rusticulus in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- Félix Gaffiot (1934), “rusticulus”, in Dictionnaire Illustré Latin-Français, Paris: Hachette.