Definify.com
Definition 2024
rykkja
rykkja
Icelandic
Verb
rykkja (weak verb, third-person singular past indicative rykkti, supine rykkt)
- (transitive, with dative) to tug, to jerk
- (transitive, with accusative) to gather threads together; to shirr
Conjugation
rykkja — active voice (germynd)
| infinitive (nafnháttur) |
að rykkja | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| supine (sagnbót) |
rykkt | ||||
| present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
rykkjandi | ||||
| indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) |
||||
| present (nútíð) |
ég rykki | við rykkjum | present (nútíð) |
ég rykki | við rykkjum |
| þú rykkir | þið rykkið | þú rykkir | þið rykkið | ||
| hann, hún, það rykkir | þeir, þær, þau rykkja | hann, hún, það rykki | þeir, þær, þau rykki | ||
| past (þátíð) |
ég rykkti | við rykktum | past (þátíð) |
ég rykkti | við rykktum |
| þú rykktir | þið rykktuð | þú rykktir | þið rykktuð | ||
| hann, hún, það rykkti | þeir, þær, þau rykktu | hann, hún, það rykkti | þeir, þær, þau rykktu | ||
| imperative (boðháttur) |
rykk (þú) | rykkið (þið) | |||
| Forms with appended personal pronoun | |||||
| rykktu | rykkiði * | ||||
| * Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. | |||||
rykkjast — mediopassive voice (miðmynd)
| infinitive (nafnháttur) |
að rykkjast | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| supine (sagnbót) |
rykkst | ||||
| present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
rykkjandist ** ** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses |
||||
| indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) |
||||
| present (nútíð) |
ég rykkist | við rykkjumst | present (nútíð) |
ég rykkist | við rykkjumst |
| þú rykkist | þið rykkist | þú rykkist | þið rykkist | ||
| hann, hún, það rykkist | þeir, þær, þau rykkjast | hann, hún, það rykkist | þeir, þær, þau rykkist | ||
| past (þátíð) |
ég rykktist | við rykktumst | past (þátíð) |
ég rykktist | við rykktumst |
| þú rykktist | þið rykktust | þú rykktist | þið rykktust | ||
| hann, hún, það rykktist | þeir, þær, þau rykktust | hann, hún, það rykktist | þeir, þær, þau rykktust | ||
| imperative (boðháttur) |
rykkst (þú) | rykkist (þið) | |||
| Forms with appended personal pronoun | |||||
| rykkstu | rykkisti * | ||||
| * Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. | |||||
rykktur — past participle (lýsingarháttur þátíðar)
| strong declension (sterk beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
||
| nominative (nefnifall) |
rykktur | rykkt | rykkt | rykktir | rykktar | rykkt | |
| accusative (þolfall) |
rykktan | rykkta | rykkt | rykkta | rykktar | rykkt | |
| dative (þágufall) |
rykktum | rykktri | rykktu | rykktum | rykktum | rykktum | |
| genitive (eignarfall) |
rykkts | rykktrar | rykkts | rykktra | rykktra | rykktra | |
| weak declension (veik beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
| masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
||
| nominative (nefnifall) |
rykkti | rykkta | rykkta | rykktu | rykktu | rykktu | |
| accusative (þolfall) |
rykkta | rykktu | rykkta | rykktu | rykktu | rykktu | |
| dative (þágufall) |
rykkta | rykktu | rykkta | rykktu | rykktu | rykktu | |
| genitive (eignarfall) |
rykkta | rykktu | rykkta | rykktu | rykktu | rykktu | |
Related terms
- rykking
- rykkur