Definify.com
Definition 2024
süütu
süütu
Estonian
Adjective
süütu (genitive süütu, partitive süütut)
Inflection
Inflection of süütu (ÕS type 1/ohutu, no gradation)
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | süütu | süütud |
| accusative | süütu | süütud |
| genitive | süütu | süütute |
| partitive | süütut | süütuid |
| illative | süütusse | süütutesse süütuisse |
| inessive | süütus | süütutes süütuis |
| elative | süütust | süütutest süütuist |
| allative | süütule | süütutele süütuile |
| adessive | süütul | süütutel süütuil |
| ablative | süütult | süütutelt süütuilt |
| translative | süütuks | süütuteks süütuiks |
| terminative | süütuni | süütuteni |
| essive | süütuna | süütutena |
| abessive | süütuta | süütuteta |
| comitative | süütuga | süütutega |