Definify.com
Definition 2025
sanctificatus
sanctificatus
Latin
Participle
sānctificātus m (feminine sānctificāta, neuter sānctificātum); first/second declension
- consecrated
- purified (freed from sin)
Inflection
First/second declension.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
nominative | sānctificātus | sānctificāta | sānctificātum | sānctificātī | sānctificātae | sānctificāta | |
genitive | sānctificātī | sānctificātae | sānctificātī | sānctificātōrum | sānctificātārum | sānctificātōrum | |
dative | sānctificātō | sānctificātō | sānctificātīs | ||||
accusative | sānctificātum | sānctificātam | sānctificātum | sānctificātōs | sānctificātās | sānctificāta | |
ablative | sānctificātō | sānctificātā | sānctificātō | sānctificātīs | |||
vocative | sānctificāte | sānctificāta | sānctificātum | sānctificātī | sānctificātae | sānctificāta |