Definify.com
Definition 2025
scandalizatus
scandalizatus
Latin
Participle
scandalizātus m (feminine scandalizāta, neuter scandalizātum); first/second declension
- tempted (to sin)
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| nominative | scandalizātus | scandalizāta | scandalizātum | scandalizātī | scandalizātae | scandalizāta | |
| genitive | scandalizātī | scandalizātae | scandalizātī | scandalizātōrum | scandalizātārum | scandalizātōrum | |
| dative | scandalizātō | scandalizātō | scandalizātīs | ||||
| accusative | scandalizātum | scandalizātam | scandalizātum | scandalizātōs | scandalizātās | scandalizāta | |
| ablative | scandalizātō | scandalizātā | scandalizātō | scandalizātīs | |||
| vocative | scandalizāte | scandalizāta | scandalizātum | scandalizātī | scandalizātae | scandalizāta | |