Definify.com
Definition 2025
schlebiać
schlebiać
Polish
Verb
schlebiać impf
- to flatter
Conjugation
Conjugation of schlebiać impf
| singular | plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| person | m | f | n | m pers | m anim, m inan, f, n | |
| infinitive | schlebiać | |||||
| present tense | 1st | schlebiam | schlebiamy | |||
| 2nd | schlebiasz | schlebiacie | ||||
| 3rd | schlebia | schlebiają | ||||
| past tense | 1st | schlebiałem | schlebiałam | schlebialiśmy | schlebiałyśmy | |
| 2nd | schlebiałeś | schlebiałaś | schlebialiście | schlebiałyście | ||
| 3rd | schlebiał | schlebiała | schlebiało | schlebiali | schlebiały | |
| future tense | 1st | będę schlebiał1 | będę schlebiała1 | będziemy schlebiali1 | będziemy schlebiały1 | |
| 2nd | będziesz schlebiał1 | będziesz schlebiała1 | będziecie schlebiali1 | będziecie schlebiały1 | ||
| 3rd | będzie schlebiał1 | będzie schlebiała1 | będzie schlebiało1 | będą schlebiali1 | będą schlebiały1 | |
| conditional | 1st | schlebiałbym | schlebiałabym | schlebialibyśmy | schlebiałybyśmy | |
| 2nd | schlebiałbyś | schlebiałabyś | schlebialibyście | schlebiałybyście | ||
| 3rd | schlebiałby | schlebiałaby | schlebiałoby | schlebialiby | schlebiałyby | |
| imperative | 1st | — | schlebiajmy | |||
| 2nd | schlebiaj | schlebiajcie | ||||
| 3rd | niech schlebia | niech schlebiają | ||||
| active adjectival participle | schlebiający | schlebiająca | schlebiające | schlebiający | schlebiające | |
| contemporary adverbial participle | schlebiając | |||||
| impersonal past | schlebiano | |||||
| verbal noun | schlebianie | |||||
| 1or: będę schlebiać, będziesz schlebiać etc. | ||||||