Definify.com
Definition 2025
schréien
schréien
Luxembourgish
Verb
schréien (third-person singular present schréit, past participle geschréit, auxiliary verb hunn)
Conjugation
| Regular | ||
|---|---|---|
| infinitive | schréien | |
| participle | geschréit | |
| auxiliary | hunn | |
| present indicative |
imperative | |
| 1st singular | schréien | — |
| 2nd singular | schréis | schréi |
| 3rd singular | schréit | — |
| 1st plural | schréien | — |
| 2nd plural | schréit | schréit |
| 3rd plural | schréien | — |
| (n) or (nn) indicates the Eifeler Regel. | ||
Derived terms
- ofschréien
Etymology 2
Adjective
schréien