Definify.com
Definition 2025
scipian
scipian
Old English
Alternative forms
- sċypian
Verb
sċipian
- to take shape
Etymology 2
From sċip (“ship”).
Verb
sċipian
Conjugation
Conjugation of sċipian (weak class 2)
| infinitive | sċipian | tō sċipianne |
|---|---|---|
| indicative | present | past |
| 1st-person singular | sċipie sċipiġe |
sċipode |
| 2nd-person singular | sċipast | sċipodest |
| 3rd-person singular | sċipaþ | sċipode |
| plural | sċipiaþ sċipiġaþ |
sċipodon |
| subjunctive | present | past |
| singular | sċipie sċipiġe |
sċipode |
| plural | sċipien sċipiġen |
sċipoden |
| imperative | ||
| singular | sċipa | |
| plural | sċipiaþ sċipiġaþ |
|
| participle | present | past |
| sċipiende sċipiġende |
(ġe)sċipod | |