Definify.com
Definition 2025
sekme
sekme
Turkish
Noun
sekme (definite accusative sekmeyi, plural sekmeler)
- (by extension, graphical user interface) tab
Declension
declension of sekme
possessive forms of sekme
| benim (my) | singular (tekil) | plural (çoğul) |
|---|---|---|
| nominative (yalın) | sekmem | sekmelerim |
| definite accusative (belirtme) | sekmemi | sekmelerimi |
| dative (yönelme) | sekmeme | sekmelerime |
| locative (bulunma) | sekmemde | sekmelerimde |
| ablative (çıkma) | sekmemden | sekmelerimden |
| genitive (tamlayan) | sekmemin | sekmelerimin |
| senin (your) | singular (tekil) | plural (çoğul) |
| nominative (yalın) | sekmen | sekmelerin |
| definite accusative (belirtme) | sekmeni | sekmelerini |
| dative (yönelme) | sekmene | sekmelerine |
| locative (bulunma) | sekmende | sekmelerinde |
| ablative (çıkma) | sekmenden | sekmelerinden |
| genitive (tamlayan) | sekmenin | sekmelerinin |
| onun (her/his/its) | singular (tekil) | plural (çoğul) |
| nominative (yalın) | sekmesi | sekmeleri |
| definite accusative (belirtme) | sekmesini | sekmelerini |
| dative (yönelme) | sekmesine | sekmelerine |
| locative (bulunma) | sekmesinde | sekmelerinde |
| ablative (çıkma) | sekmesinden | sekmelerinden |
| genitive (tamlayan) | sekmesinin | sekmelerinin |
| bizim (our) | singular (tekil) | plural (çoğul) |
| nominative (yalın) | sekmemiz | sekmelerimiz |
| definite accusative (belirtme) | sekmemizi | sekmelerimizi |
| dative (yönelme) | sekmemize | sekmelerimize |
| locative (bulunma) | sekmemizde | sekmelerimizde |
| ablative (çıkma) | sekmemizden | sekmelerimizden |
| genitive (tamlayan) | sekmemizin | sekmelerimizin |
| sizin (your) | singular (tekil) | plural (çoğul) |
| nominative (yalın) | sekmeniz | sekmeleriniz |
| definite accusative (belirtme) | sekmenizi | sekmelerinizi |
| dative (yönelme) | sekmenize | sekmelerinize |
| locative (bulunma) | sekmenizde | sekmelerinizde |
| ablative (çıkma) | sekmenizden | sekmelerinizden |
| genitive (tamlayan) | sekmenizin | sekmelerinizin |
| onların (their) | singular (tekil) | plural (çoğul) |
| nominative (yalın) | sekmeleri | sekmeleri |
| definite accusative (belirtme) | sekmelerini | sekmelerini |
| dative (yönelme) | sekmelerine | sekmelerine |
| locative (bulunma) | sekmelerinde | sekmelerinde |
| ablative (çıkma) | sekmelerinden | sekmelerinden |
| genitive (tamlayan) | sekmelerinin | sekmelerinin |
Usage notes
- The pronunciation is on the second syllable, i.e. sekme.
Verb
sekme
- second-person singular negative imperative of sekmek
- second-person singular imperative of sekmemek
Antonyms
Usage notes
- The pronunciation is on the first syllable, i.e. sekme.