Definify.com
Definition 2025
septus
septus
Latin
Participle
sēptus m (feminine sēpta, neuter sēptum); first/second declension
- Alternative form of saeptus
 
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| nominative | sēptus | sēpta | sēptum | sēptī | sēptae | sēpta | |
| genitive | sēptī | sēptae | sēptī | sēptōrum | sēptārum | sēptōrum | |
| dative | sēptō | sēptō | sēptīs | ||||
| accusative | sēptum | sēptam | sēptum | sēptōs | sēptās | sēpta | |
| ablative | sēptō | sēptā | sēptō | sēptīs | |||
| vocative | sēpte | sēpta | sēptum | sēptī | sēptae | sēpta | |
References
- septus in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
 - SEPTUS in Charles du Fresne du Cange’s Glossarium Mediæ et Infimæ Latinitatis (augmented edition, 1883–1887)
 - Félix Gaffiot (1934), “septus”, in Dictionnaire Illustré Latin-Français, Paris: Hachette.