Definify.com
Definition 2025
sfiatare
sfiatare
Italian
Verb
sfiatare (intransitive or transitive)
Related terms
Conjugation
    Conjugation of sfiatare
| infinitive | sfiatare | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| auxiliary verb | avere or essere | gerund | sfiatando | |||
| present participle | sfiatante | past participle | sfiatato | |||
| person | singular | plural | ||||
| first | second | third | first | second | third | |
| indicative | io | tu | lui/lei, esso/essa | noi | voi | loro, essi/esse | 
| present | sfiato | sfiati | sfiata | sfiatiamo | sfiatate | sfiatano | 
| imperfect | sfiatavo | sfiatavi | sfiatava | sfiatavamo | sfiatavate | sfiatavano | 
| past historic | sfiatai | sfiatasti | sfiatò | sfiatammo | sfiataste | sfiatarono | 
| future | sfiaterò | sfiaterai | sfiaterà | sfiateremo | sfiaterete | sfiateranno | 
| conditional | io | tu | lui/lei, esso/essa | noi | voi | loro, essi/esse | 
| present | sfiaterei | sfiateresti | sfiaterebbe | sfiateremmo | sfiatereste | sfiaterebbero | 
| subjunctive | che io | che tu | che lui/che lei, che esso/che essa | che noi | che voi | che loro, che essi/che esse | 
| present | sfiati | sfiati | sfiati | sfiatiamo | sfiatiate | sfiatino | 
| imperfect | sfiatassi | sfiatassi | sfiatasse | sfiatassimo | sfiataste | sfiatassero | 
| imperative | — | tu | Lei | noi | voi | Loro | 
| sfiata, non sfiatare | sfiati | sfiatiamo | sfiatate | sfiatino | ||