Definify.com

Definition 2024

siedzieć impf ‎(perfective posiedzieć)

Conjugation of siedzieć impf

		singular			plural
	person	m	f	n	m pers	m anim, m inan, f, n
infinitive		siedzieć
present tense	1st	siedzę			siedzimy
	2nd	siedzisz			siedzicie
	3rd	siedzi			siedzą
past tense	1st	siedziałem	siedziałam		siedzieliśmy	siedziałyśmy
	2nd	siedziałeś	siedziałaś		siedzieliście	siedziałyście
	3rd	siedział	siedziała	siedziało	siedzieli	siedziały
future tense	1st	będę siedział¹	będę siedziała¹		będziemy siedzieli¹	będziemy siedziały¹
	2nd	będziesz siedział¹	będziesz siedziała¹		będziecie siedzieli¹	będziecie siedziały¹
	3rd	będzie siedział¹	będzie siedziała¹	będzie siedziało¹	będą siedzieli¹	będą siedziały¹
conditional	1st	siedziałbym	siedziałabym		siedzielibyśmy	siedziałybyśmy
	2nd	siedziałbyś	siedziałabyś		siedzielibyście	siedziałybyście
	3rd	siedziałby	siedziałaby	siedziałoby	siedzieliby	siedziałyby
imperative	1st	—			siedźmy
	2nd	siedź			siedźcie
	3rd	niech siedzi			niech siedzą
active adjectival participle		siedzący	siedząca	siedzące	siedzący	siedzące
contemporary adverbial participle		siedząc
impersonal past		siedziano
verbal noun		siedzenie
¹or: będę siedzieć, będziesz siedzieć etc.

verbs derived from siedzieć

(verbs) sadzać ‎(“to seat”), sadzić ‎(“to plant”), siąść ‎(“to sit down”), usiąść
(nouns) siedziba f, siodło n