Definify.com
Definition 2024
siniaczyć
siniaczyć
Polish
Verb
siniaczyć impf
- to bruise (to cause bruises)
Conjugation
Conjugation of siniaczyć impf
singular | plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|
person | m | f | n | m pers | m anim, m inan, f, n | |
infinitive | siniaczyć | |||||
present tense | 1st | siniaczę | siniaczymy | |||
2nd | siniaczysz | siniaczycie | ||||
3rd | siniaczy | siniaczą | ||||
past tense | 1st | siniaczyłem | siniaczyłam | siniaczyliśmy | siniaczyłyśmy | |
2nd | siniaczyłeś | siniaczyłaś | siniaczyliście | siniaczyłyście | ||
3rd | siniaczył | siniaczyła | siniaczyło | siniaczyli | siniaczyły | |
future tense | 1st | będę siniaczył1 | będę siniaczyła1 | będziemy siniaczyli1 | będziemy siniaczyły1 | |
2nd | będziesz siniaczył1 | będziesz siniaczyła1 | będziecie siniaczyli1 | będziecie siniaczyły1 | ||
3rd | będzie siniaczył1 | będzie siniaczyła1 | będzie siniaczyło1 | będą siniaczyli1 | będą siniaczyły1 | |
conditional | 1st | siniaczyłbym | siniaczyłabym | siniaczylibyśmy | siniaczyłybyśmy | |
2nd | siniaczyłbyś | siniaczyłabyś | siniaczylibyście | siniaczyłybyście | ||
3rd | siniaczyłby | siniaczyłaby | siniaczyłoby | siniaczyliby | siniaczyłyby | |
imperative | 1st | — | siniaczmy | |||
2nd | siniacz | siniaczcie | ||||
3rd | niech siniaczy | niech siniaczą | ||||
active adjectival participle | siniaczący | siniacząca | siniaczące | siniaczący | siniaczące | |
passive adjectival participle | siniaczony | siniaczona | siniaczone | siniaczeni | siniaczone | |
contemporary adverbial participle | siniacząc | |||||
impersonal past | siniaczono | |||||
verbal noun | siniaczenie | |||||
1or: będę siniaczyć, będziesz siniaczyć etc. |