Definify.com
Definition 2025
sinke
sinke
German
Verb
sinke
- First-person singular present of sinken.
- First-person singular subjunctive I of sinken.
- Third-person singular subjunctive I of sinken.
- Imperative singular of sinken.
West Frisian
Etymology
From Old Frisian sinka, from Proto-Germanic *sinkwaną, from Proto-Indo-European *sengʷ- (“to fall, sink”).
Verb
sinke
- to sink
Inflection
| Strong class 3 | ||||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | sinke | |||
| 3rd singular past | sonk | |||
| past participle | sonken | |||
| infinitive | sinke | |||
| long infinitive | sinken | |||
| gerund | sinken n | |||
| indicative | present tense | past tense | ||
| 1st singular | sink | sonk | ||
| 2nd singular | sinkst | sonkst | ||
| 3rd singular | sinkt | sonk | ||
| plural | sinke | sonken | ||
| imperative | sink | |||
| participles | sinkend | sonken | ||