Definify.com
Definition 2024
skjalla
skjalla
Icelandic
Verb
skjalla (weak verb, third-person singular past indicative skjallaði, supine skjallað)
- to flatter, to compliment
Declension
skjalla — active voice (germynd)
infinitive (nafnháttur) |
að skjalla | ||||
---|---|---|---|---|---|
supine (sagnbót) |
skjallað | ||||
present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
skjallandi | ||||
indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) |
||||
present (nútíð) |
ég skjalla | við skjöllum | present (nútíð) |
ég skjalli | við skjöllum |
þú skjallar | þið skjallið | þú skjallir | þið skjallið | ||
hann, hún, það skjallar | þeir, þær, þau skjalla | hann, hún, það skjalli | þeir, þær, þau skjalli | ||
past (þátíð) |
ég skjallaði | við skjölluðum | past (þátíð) |
ég skjallaði | við skjölluðum |
þú skjallaðir | þið skjölluðuð | þú skjallaðir | þið skjölluðuð | ||
hann, hún, það skjallaði | þeir, þær, þau skjölluðu | hann, hún, það skjallaði | þeir, þær, þau skjölluðu | ||
imperative (boðháttur) |
skjalla (þú) | skjallið (þið) | |||
Forms with appended personal pronoun | |||||
skjallaðu | skjalliði * | ||||
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. |
skjallast — mediopassive voice (miðmynd)
infinitive (nafnháttur) |
að skjallast | ||||
---|---|---|---|---|---|
supine (sagnbót) |
skjallast | ||||
present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
skjallandist ** ** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses |
||||
indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) |
||||
present (nútíð) |
ég skjallast | við skjöllumst | present (nútíð) |
ég skjallist | við skjöllumst |
þú skjallast | þið skjallist | þú skjallist | þið skjallist | ||
hann, hún, það skjallast | þeir, þær, þau skjallast | hann, hún, það skjallist | þeir, þær, þau skjallist | ||
past (þátíð) |
ég skjallaðist | við skjölluðumst | past (þátíð) |
ég skjallaðist | við skjölluðumst |
þú skjallaðist | þið skjölluðust | þú skjallaðist | þið skjölluðust | ||
hann, hún, það skjallaðist | þeir, þær, þau skjölluðust | hann, hún, það skjallaðist | þeir, þær, þau skjölluðust | ||
imperative (boðháttur) |
skjallast (þú) | skjallist (þið) | |||
Forms with appended personal pronoun | |||||
skjallastu | skjallisti * | ||||
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. |
skjallaður — past participle (lýsingarháttur þátíðar)
strong declension (sterk beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
||
nominative (nefnifall) |
skjallaður | skjölluð | skjallað | skjallaðir | skjallaðar | skjölluð | |
accusative (þolfall) |
skjallaðan | skjallaða | skjallað | skjallaða | skjallaðar | skjölluð | |
dative (þágufall) |
skjölluðum | skjallaðri | skjölluðu | skjölluðum | skjölluðum | skjölluðum | |
genitive (eignarfall) |
skjallaðs | skjallaðrar | skjallaðs | skjallaðra | skjallaðra | skjallaðra | |
weak declension (veik beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
||
nominative (nefnifall) |
skjallaði | skjallaða | skjallaða | skjölluðu | skjölluðu | skjölluðu | |
accusative (þolfall) |
skjallaða | skjölluðu | skjallaða | skjölluðu | skjölluðu | skjölluðu | |
dative (þágufall) |
skjallaða | skjölluðu | skjallaða | skjölluðu | skjölluðu | skjölluðu | |
genitive (eignarfall) |
skjallaða | skjölluðu | skjallaða | skjölluðu | skjölluðu | skjölluðu |
Synonyms
- smjaðra