Definify.com
Definition 2024
skreyta
skreyta
Icelandic
Verb
skreyta (weak verb, third-person singular past indicative skreytti, supine skreytt)
- to decorate
Conjugation
skreyta — active voice (germynd)
| infinitive (nafnháttur) |
að skreyta | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| supine (sagnbót) |
skreytt | ||||
| present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
skreytandi | ||||
| indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) |
||||
| present (nútíð) |
ég skreyti | við skreytum | present (nútíð) |
ég skreyti | við skreytum |
| þú skreytir | þið skreytið | þú skreytir | þið skreytið | ||
| hann, hún, það skreytir | þeir, þær, þau skreyta | hann, hún, það skreyti | þeir, þær, þau skreyti | ||
| past (þátíð) |
ég skreytti | við skreyttum | past (þátíð) |
ég skreytti | við skreyttum |
| þú skreyttir | þið skreyttuð | þú skreyttir | þið skreyttuð | ||
| hann, hún, það skreytti | þeir, þær, þau skreyttu | hann, hún, það skreytti | þeir, þær, þau skreyttu | ||
| imperative (boðháttur) |
skreyt (þú) | skreytið (þið) | |||
| Forms with appended personal pronoun | |||||
| skreyttu | skreytiði * | ||||
| * Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. | |||||
skreytast — mediopassive voice (miðmynd)
| infinitive (nafnháttur) |
að skreytast | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| supine (sagnbót) |
skreyst | ||||
| present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
skreytandist ** ** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses |
||||
| indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) |
||||
| present (nútíð) |
ég skreytist | við skreytumst | present (nútíð) |
ég skreytist | við skreytumst |
| þú skreytist | þið skreytist | þú skreytist | þið skreytist | ||
| hann, hún, það skreytist | þeir, þær, þau skreytast | hann, hún, það skreytist | þeir, þær, þau skreytist | ||
| past (þátíð) |
ég skreyttist | við skreyttumst | past (þátíð) |
ég skreyttist | við skreyttumst |
| þú skreyttist | þið skreyttust | þú skreyttist | þið skreyttust | ||
| hann, hún, það skreyttist | þeir, þær, þau skreyttust | hann, hún, það skreyttist | þeir, þær, þau skreyttust | ||
| imperative (boðháttur) |
skreyst (þú) | skreytist (þið) | |||
| Forms with appended personal pronoun | |||||
| skreystu | skreytisti * | ||||
| * Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. | |||||
skreyttur — past participle (lýsingarháttur þátíðar)
| strong declension (sterk beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
||
| nominative (nefnifall) |
skreyttur | skreytt | skreytt | skreyttir | skreyttar | skreytt | |
| accusative (þolfall) |
skreyttan | skreytta | skreytt | skreytta | skreyttar | skreytt | |
| dative (þágufall) |
skreyttum | skreyttri | skreyttu | skreyttum | skreyttum | skreyttum | |
| genitive (eignarfall) |
skreytts | skreyttrar | skreytts | skreyttra | skreyttra | skreyttra | |
| weak declension (veik beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
| masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
||
| nominative (nefnifall) |
skreytti | skreytta | skreytta | skreyttu | skreyttu | skreyttu | |
| accusative (þolfall) |
skreytta | skreyttu | skreytta | skreyttu | skreyttu | skreyttu | |
| dative (þágufall) |
skreytta | skreyttu | skreytta | skreyttu | skreyttu | skreyttu | |
| genitive (eignarfall) |
skreytta | skreyttu | skreytta | skreyttu | skreyttu | skreyttu | |