Definify.com

Definition 2024

skrifa

From Old Norse skrifa, from Proto-Germanic *skrībaną, a late borrowing from Latin scrībō ‎(“write”), ultimately from Proto-Indo-European *skreybʰ-. Compare Faroese skriva, Norwegian and Danish skrive, Swedish skriva, West Frisian skriuwe, Low German schrieven, Dutch schrijven, German schreiben.

skrifa ‎(weak verb, third-person singular past indicative skrifaði, supine skrifað)

skrifa — active voice (germynd)

	Forms with appended personal pronoun
infinitive (nafnháttur)		að skrifa
supine (sagnbót)		skrifað
present participle (lýsingarháttur nútíðar)		skrifandi
	indicative (framsöguháttur)			subjunctive (viðtengingarháttur)
present (nútíð)	ég skrifa	við skrifum	present (nútíð)	ég skrifi	við skrifum
	þú skrifar	þið skrifið		þú skrifir	þið skrifið
	hann, hún, það skrifar	þeir, þær, þau skrifa		hann, hún, það skrifi	þeir, þær, þau skrifi

past (þátíð)	ég skrifaði	við skrifuðum	past (þátíð)	ég skrifaði	við skrifuðum
	þú skrifaðir	þið skrifuðuð		þú skrifaðir	þið skrifuðuð
	hann, hún, það skrifaði	þeir, þær, þau skrifuðu		hann, hún, það skrifaði	þeir, þær, þau skrifuðu

imperative (boðháttur)	skrifa (þú)	skrifið (þið)
	skrifaðu	skrifiði *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

skrifast — mediopassive voice (miðmynd)

	Forms with appended personal pronoun
infinitive (nafnháttur)		að skrifast
supine (sagnbót)		skrifast
present participle (lýsingarháttur nútíðar)		skrifandist the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses
	indicative (framsöguháttur)			subjunctive (viðtengingarháttur)
present (nútíð)	ég skrifast	við skrifumst	present (nútíð)	ég skrifist	við skrifumst
	þú skrifast	þið skrifist		þú skrifist	þið skrifist
	hann, hún, það skrifast	þeir, þær, þau skrifast		hann, hún, það skrifist	þeir, þær, þau skrifist

past (þátíð)	ég skrifaðist	við skrifuðumst	past (þátíð)	ég skrifaðist	við skrifuðumst
	þú skrifaðist	þið skrifuðust		þú skrifaðist	þið skrifuðust
	hann, hún, það skrifaðist	þeir, þær, þau skrifuðust		hann, hún, það skrifaðist	þeir, þær, þau skrifuðust

imperative (boðháttur)	skrifast (þú)	skrifist (þið)
	skrifastu	skrifisti *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

skrifaður — past participle (lýsingarháttur þátíðar)

strong declension (sterk beyging)	singular (eintala)			plural (fleirtala)
strong declension (sterk beyging)	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	skrifaður	skrifuð	skrifað	skrifaðir	skrifaðar	skrifuð
accusative (þolfall)	skrifaðan	skrifaða	skrifað	skrifaða	skrifaðar	skrifuð
dative (þágufall)	skrifuðum	skrifaðri	skrifuðu	skrifuðum	skrifuðum	skrifuðum
genitive (eignarfall)	skrifaðs	skrifaðrar	skrifaðs	skrifaðra	skrifaðra	skrifaðra

weak declension (veik beyging)	singular (eintala)			plural (fleirtala)
weak declension (veik beyging)	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	skrifaði	skrifaða	skrifaða	skrifuðu	skrifuðu	skrifuðu
accusative (þolfall)	skrifaða	skrifuðu	skrifaða	skrifuðu	skrifuðu	skrifuðu
dative (þágufall)	skrifaða	skrifuðu	skrifaða	skrifuðu	skrifuðu	skrifuðu
genitive (eignarfall)	skrifaða	skrifuðu	skrifaða	skrifuðu	skrifuðu	skrifuðu