Definify.com
Definition 2025
skrin
skrin
Danish
Etymology
From Old Norse skrín, from Middle Low German schrīn or Old English scrīn, ultimately from Latin scrīnium.
Pronunciation
- IPA(key): /skriːn/, [sɡ̊ʁiːˀn]
Noun
skrin n (singular definite skrinet, plural indefinite skrin)
Inflection
Inflection of skrin
| neuter gender |
Singular | Plural | ||
|---|---|---|---|---|
| indefinite | definite | indefinite | definite | |
| nominative | skrin | skrinet | skrin | skrinene |
| genitive | skrins | skrinets | skrins | skrinenes |
Norwegian Bokmål
Etymology
From Old Norse skrín, Latin scrīnium.
Pronunciation
- IPA(key): skɾiːn
Noun
skrin n (definite singular skrinet, indefinite plural skrin, definite plural skrina or skrinene)
References
- “skrin” in The Bokmål Dictionary.
Swedish
Etymology 1
Old Swedish skrin, cognate with German Schrein, Old English scrin and Old French escrin.
Noun
skrin n
Declension
| Inflection of skrin | ||||
|---|---|---|---|---|
| Singular | Plural | |||
| Indefinite | Definite | Indefinite | Definite | |
| Nominative | skrin | skrinet | skrin | skrinen |
| Genitive | skrins | skrinets | skrins | skrinens |
Related terms
- skrinlägga
- skrinläggning
- syskrin
Etymology 2
Noun
skrin
- indefinite plural of skri
References
- skrin in Svenska Akademiens Ordlista över svenska språket (13th ed., online)
- skrin in Svenska Akademiens ordbok online.
Volapük
Pronunciation
- IPA(key): [skɾin]
Noun
skrin (plural skrins)
- screen (TV set, computer, cinema)
Declension
declension of skrin
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | skrin | skrins |
| genitive | skrina | skrinas |
| dative | skrine | skrines |
| accusative | skrini | skrinis |
| predicative | skrinu | skrinus |
| vocative | o skrin! | o skrins! |
Hyponyms
- kontagaskrin