Definify.com
Definition 2025
smeken
smeken
Dutch
Verb
smeken
Inflection
Inflection of smeken (weak) | ||||
---|---|---|---|---|
infinitive | smeken | |||
past singular | smeekte | |||
past participle | gesmeekt | |||
infinitive | smeken | |||
gerund | smeken n | |||
verbal noun | — | |||
present tense | past tense | |||
1st person singular | smeek | smeekte | ||
2nd person sing. (jij) | smeekt | smeekte | ||
2nd person sing. (u) | smeekt | smeekte | ||
2nd person sing. (gij) | smeekt | smeekte | ||
3rd person singular | smeekt | smeekte | ||
plural | smeken | smeekten | ||
subjunctive sing.1 | smeke | smeekte | ||
subjunctive plur.1 | smeken | smeekten | ||
imperative sing. | smeek | |||
imperative plur.1 | smeekt | |||
participles | smekend | gesmeekt | ||
1) Archaic. |