Definify.com
Definition 2025
snakken
snakken
Dutch
Verb
snakken
Inflection
| Inflection of snakken (weak) | ||||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | snakken | |||
| past singular | snakte | |||
| past participle | gesnakt | |||
| infinitive | snakken | |||
| gerund | snakken n | |||
| verbal noun | — | |||
| present tense | past tense | |||
| 1st person singular | snak | snakte | ||
| 2nd person sing. (jij) | snakt | snakte | ||
| 2nd person sing. (u) | snakt | snakte | ||
| 2nd person sing. (gij) | snakt | snakte | ||
| 3rd person singular | snakt | snakte | ||
| plural | snakken | snakten | ||
| subjunctive sing.1 | snakke | snakte | ||
| subjunctive plur.1 | snakken | snakten | ||
| imperative sing. | snak | |||
| imperative plur.1 | snakt | |||
| participles | snakkend | gesnakt | ||
| 1) Archaic. | ||||