Definify.com
Definition 2024
snerta
snerta
Icelandic
Verb
snerta (weak verb, third-person singular past indicative snerti, supine snert)
- (with accusative) to touch syn.
- Ég vaknaði þegar hún snerti öxlina mína.
- I woke up when she touched my shoulder.
- Ég vaknaði þegar hún snerti öxlina mína.
- to regard, to concern, to affect syn.
- Hvað þetta atvik snertir höfum við ákveðið að reka þig ekki.
- As regarding this incident we have decided not to expel you.
- Hvað þetta atvik snertir höfum við ákveðið að reka þig ekki.
Conjugation
snerta — active voice (germynd)
| infinitive (nafnháttur) |
að snerta | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| supine (sagnbót) |
snert | ||||
| present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
snertandi | ||||
| indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) |
||||
| present (nútíð) |
ég snerti | við snertum | present (nútíð) |
ég snerti | við snertum |
| þú snertir | þið snertið | þú snertir | þið snertið | ||
| hann, hún, það snertir | þeir, þær, þau snerta | hann, hún, það snerti | þeir, þær, þau snerti | ||
| past (þátíð) |
ég snerti | við snertum | past (þátíð) |
ég snerti | við snertum |
| þú snertir | þið snertuð | þú snertir | þið snertuð | ||
| hann, hún, það snerti | þeir, þær, þau snertu | hann, hún, það snerti | þeir, þær, þau snertu | ||
| imperative (boðháttur) |
snert (þú) | snertið (þið) | |||
| Forms with appended personal pronoun | |||||
| snertu | snertiði * | ||||
| * Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. | |||||
snertast — mediopassive voice (miðmynd)
| infinitive (nafnháttur) |
að snertast | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| supine (sagnbót) |
snerst | ||||
| present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
snertandist ** ** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses |
||||
| indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) |
||||
| present (nútíð) |
ég snertist | við snertumst | present (nútíð) |
ég snertist | við snertumst |
| þú snertist | þið snertist | þú snertist | þið snertist | ||
| hann, hún, það snertist | þeir, þær, þau snertast | hann, hún, það snertist | þeir, þær, þau snertist | ||
| past (þátíð) |
ég snertist | við snertumst | past (þátíð) |
ég snertist | við snertumst |
| þú snertist | þið snertust | þú snertist | þið snertust | ||
| hann, hún, það snertist | þeir, þær, þau snertust | hann, hún, það snertist | þeir, þær, þau snertust | ||
| imperative (boðháttur) |
snerst (þú) | snertist (þið) | |||
| Forms with appended personal pronoun | |||||
| snerstu | snertisti * | ||||
| * Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. | |||||
snertur — past participle (lýsingarháttur þátíðar)
| strong declension (sterk beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
||
| nominative (nefnifall) |
snertur | snert | snert | snertir | snertar | snert | |
| accusative (þolfall) |
snertan | snerta | snert | snerta | snertar | snert | |
| dative (þágufall) |
snertum | snertri | snertu | snertum | snertum | snertum | |
| genitive (eignarfall) |
snerts | snertrar | snerts | snertra | snertra | snertra | |
| weak declension (veik beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
| masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
||
| nominative (nefnifall) |
snerti | snerta | snerta | snertu | snertu | snertu | |
| accusative (þolfall) |
snerta | snertu | snerta | snertu | snertu | snertu | |
| dative (þágufall) |
snerta | snertu | snerta | snertu | snertu | snertu | |
| genitive (eignarfall) |
snerta | snertu | snerta | snertu | snertu | snertu | |
Derived terms
- snerta á
- snerta streng í brjósti
- snertur
Synonyms
Verb
snerta (strong verb, third-person singular past indicative snart, third-person plural past indicative snurtu, supine snortið)
- (with accusative, emotionally) to touch, to stir, to move syn.
- Dauði hennar snart mig djúpt.
- Her death moved me deeply.
- Dauði hennar snart mig djúpt.
Conjugation
snerta — active voice (germynd)
| infinitive (nafnháttur) |
að snerta | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| supine (sagnbót) |
snortið | ||||
| present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
snertandi | ||||
| indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) |
||||
| present (nútíð) |
ég snert | við snertum | present (nútíð) |
ég snerti | við snertum |
| þú snertur | þið snertið | þú snertir | þið snertið | ||
| hann, hún, það snertur | þeir, þær, þau snerta | hann, hún, það snerti | þeir, þær, þau snerti | ||
| past (þátíð) |
ég snart | við snurtum | past (þátíð) |
ég snyrti | við snyrtum |
| þú snarst | þið snurtuð | þú snyrtir | þið snyrtuð | ||
| hann, hún, það snart | þeir, þær, þau snurtu | hann, hún, það snyrti | þeir, þær, þau snyrtu | ||
| imperative (boðháttur) |
snert (þú) | snertið (þið) | |||
| Forms with appended personal pronoun | |||||
| snertu | snertiði * | ||||
| * Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. | |||||
snortinn — past participle (lýsingarháttur þátíðar)
| strong declension (sterk beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
||
| nominative (nefnifall) |
snortinn | snortin | snortið | snortnir | snortnar | snortin | |
| accusative (þolfall) |
snortinn | snortna | snortið | snortna | snortnar | snortin | |
| dative (þágufall) |
snortnum | snortinni | snortnu | snortnum | snortnum | snortnum | |
| genitive (eignarfall) |
snortins | snortinnar | snortins | snortinna | snortinna | snortinna | |
| weak declension (veik beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
| masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
||
| nominative (nefnifall) |
snortni | snortna | snortna | snortnu | snortnu | snortnu | |
| accusative (þolfall) |
snortna | snortnu | snortna | snortnu | snortnu | snortnu | |
| dative (þágufall) |
snortna | snortnu | snortna | snortnu | snortnu | snortnu | |
| genitive (eignarfall) |
snortna | snortnu | snortna | snortnu | snortnu | snortnu | |
Derived terms
- snortinn