Definify.com
Definition 2024
soepel
soepel
Dutch
Adjective
soepel (comparative soepeler, superlative soepelst)
Inflection
| Inflection of soepel | ||||
|---|---|---|---|---|
| uninflected | soepel | |||
| inflected | soepele | |||
| comparative | soepeler | |||
| positive | comparative | superlative | ||
| predicative/adverbial | soepel | soepeler | het soepelst het soepelste |
|
| indefinite | m./f. sing. | soepele | soepelere | soepelste |
| n. sing. | soepel | soepeler | soepelste | |
| plural | soepele | soepelere | soepelste | |
| definite | soepele | soepelere | soepelste | |
| partitive | soepels | soepelers | — | |