Definify.com
Definition 2025
spatiatus
spatiatus
Latin
Participle
spatiātus m (feminine spatiāta, neuter spatiātum); first/second declension
- This term needs a translation to English. Please help out and add a translation, then remove the text
{{rfdef}}.
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| nominative | spatiātus | spatiāta | spatiātum | spatiātī | spatiātae | spatiāta | |
| genitive | spatiātī | spatiātae | spatiātī | spatiātōrum | spatiātārum | spatiātōrum | |
| dative | spatiātō | spatiātō | spatiātīs | ||||
| accusative | spatiātum | spatiātam | spatiātum | spatiātōs | spatiātās | spatiāta | |
| ablative | spatiātō | spatiātā | spatiātō | spatiātīs | |||
| vocative | spatiāte | spatiāta | spatiātum | spatiātī | spatiātae | spatiāta | |
References
- SPATIATUS in Charles du Fresne du Cange’s Glossarium Mediæ et Infimæ Latinitatis (augmented edition, 1883–1887)