Definify.com
Definition 2024
stama
stama
See also: -stama
Icelandic
Verb
stama (weak verb, third-person singular past indicative stamaði, supine stamað)
Conjugation
stama — active voice (germynd)
| infinitive (nafnháttur) |
að stama | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| supine (sagnbót) |
stamað | ||||
| present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
stamandi | ||||
| indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) |
||||
| present (nútíð) |
ég stama | við stömum | present (nútíð) |
ég stami | við stömum |
| þú stamar | þið stamið | þú stamir | þið stamið | ||
| hann, hún, það stamar | þeir, þær, þau stama | hann, hún, það stami | þeir, þær, þau stami | ||
| past (þátíð) |
ég stamaði | við stömuðum | past (þátíð) |
ég stamaði | við stömuðum |
| þú stamaðir | þið stömuðuð | þú stamaðir | þið stömuðuð | ||
| hann, hún, það stamaði | þeir, þær, þau stömuðu | hann, hún, það stamaði | þeir, þær, þau stömuðu | ||
| imperative (boðháttur) |
stama (þú) | stamið (þið) | |||
| Forms with appended personal pronoun | |||||
| stamaðu | stamiði * | ||||
| * Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. | |||||