Definify.com
Definition 2025
starker
starker
See also: stärker
Old Swedish
Etymology
From Old Norse sterkr, from Proto-Germanic *starkuz.
Adjective
starker
Declension
Declension of starker (strong)
| singular | masculine | feminine | neuter |
|---|---|---|---|
| nominative | starker | stark | starkt |
| accusative | starkan | starka | starkt |
| dative | starkum, -om | starkri, -re | starku, -o |
| genitive | starks | starkrar | starks |
| plural | masculine | feminine | neuter |
| nominative | starkir, -e(r) | starkar | stark |
| accusative | starka | starkar | stark |
| dative | starkum, -om | starkum, -om | starkum, -om |
| genitive | starkra | starkra | starkra |
Declension of starker (weak)
| singular | masculine | feminine | neuter |
|---|---|---|---|
| nominative | starki, -e | starka | starka |
| accusative | starka | starku, -o | starka |
| dative | starka | starku, -o | starka |
| genitive | starka | starku, -o | starka |
| plural | masculine | feminine | neuter |
| nominative | starku, -o | starku, -o | starku, -o |
| accusative | starku, -o | starku, -o | starku, -o |
| dative | starku, -o | starku, -o | starku, -o |
| genitive | starku, -o | starku, -o | starku, -o |
Descendants
- Swedish: stark