Definify.com
Definition 2025
statuarius
statuarius
Latin
Adjective
statuārius m (feminine statuāria, neuter statuārium); first/second declension
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| nominative | statuārius | statuāria | statuārium | statuāriī | statuāriae | statuāria | |
| genitive | statuāriī | statuāriae | statuāriī | statuāriōrum | statuāriārum | statuāriōrum | |
| dative | statuāriō | statuāriō | statuāriīs | ||||
| accusative | statuārium | statuāriam | statuārium | statuāriōs | statuāriās | statuāria | |
| ablative | statuāriō | statuāriā | statuāriō | statuāriīs | |||
| vocative | statuārie | statuāria | statuārium | statuāriī | statuāriae | statuāria | |
References
- statuarius in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- STATUARIUS in Charles du Fresne du Cange’s Glossarium Mediæ et Infimæ Latinitatis (augmented edition, 1883–1887)
- Félix Gaffiot (1934), “statuarius”, in Dictionnaire Illustré Latin-Français, Paris: Hachette.