Definify.com
Definition 2025
stercoratus
stercoratus
Latin
Participle
stercorātus m (feminine stercorāta, neuter stercorātum); first/second declension
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| nominative | stercorātus | stercorāta | stercorātum | stercorātī | stercorātae | stercorāta | |
| genitive | stercorātī | stercorātae | stercorātī | stercorātōrum | stercorātārum | stercorātōrum | |
| dative | stercorātō | stercorātō | stercorātīs | ||||
| accusative | stercorātum | stercorātam | stercorātum | stercorātōs | stercorātās | stercorāta | |
| ablative | stercorātō | stercorātā | stercorātō | stercorātīs | |||
| vocative | stercorāte | stercorāta | stercorātum | stercorātī | stercorātae | stercorāta | |
References
- stercoratus in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press